Wiele wynalazków powstało przez przypadek, przy okazji innych prac badawczych. Podobnie jest z duraluminium, czyli stopem aluminium, który posiada wysoką wytrzymałość mechaniczną. Na początku ubiegłego wieku zespół naukowców, pod kierunkiem Williama Dicka, prowadził w Duren w Niemczech badania, których celem było wynalezienie materiału mogącego zastąpić w produkcji amunicji drogi mosiądz. Jeden z laborantów, który badał stop aluminium z miedzią, z powodu kłopotów rodzinnych przez kilka dni nie pojawiał się w pracy. Po powrocie odkrył materiał o niespotykanych właściwościach, bez którego trudno wyobrazić sobie konstrukcje aluminiowe.
Szczęście laboranta polegało na tym, że stop aluminiowo – miedziowy jest miękki, a swoje właściwości uzyskuje dopiero po zestarzeniu się materiału. Nowy stop nazwano duraluminium i do dzisiaj publicyści naukowi spierają się, czy nazwa pochodzi od miasta, w którym dokonano odkrycia, czy też jest nawiązaniem do łacińskiego słowa durus, które oznacza twardy. Wadą stopu, zwanego również duralem, jest mała odporność korozyjna i dlatego wykonane z niego blachy pokrywa się czystym aluminium lub stopem aluminium z cynkiem.
Nowy stop od razu zyskał uznanie konstruktorów, którzy zaczęli go wykorzystywać przy realizacji swoich projektów technicznych. Durale stosuje się w przemyśle lotniczym, samochodowym i do produkcji urządzeń sportowych. Konstrukcje aluminiowe mają szerokie zastosowanie w budownictwie, gdzie często wykorzystywany jest dural cynkowy , który poza większą domieszką cynku zawiera również miedź, magnez i mangan.