Panele fotowoltaiczne przez wiele lat nie były wykorzystywane na masową skalę z dwóch powodów. Pierwszym była wysoka cena, a drugim mała sprawność. Wszystko zaczęło się zmieniać z początkiem XXI wieku. Ograniczenia w emisji szkodliwych gazów i perspektywa wyczerpywania się paliw kopalnych sprawiły, że najbardziej uprzemysłowione kraje świata zaczęły energiczniej poszukiwać alternatywnych źródeł energii. Polityka subwencji na budowę przemysłowych instalacji solarnych przyniosła zainteresowanie producentów ogniw.
Rozwój energetyki słonecznej spowodował spadek ich cen. W 2002 roku przeciętna cena ogniw wynosiła 5,5 dolara amerykańskiego za wat. Dziesięć lat później cena kształtowała się na poziomie 2,3 dolara za wat. Zwiększone zapotrzebowanie wywołało naturalną na rynku konkurencję. Firmy, oferujące panele fotowoltaiczne, zaczęły inwestować w badania i poszukiwać rozwiązań zwiększających sprawność ogniw. Pierwsze krzemowe ogniwa z 1954 roku miały sprawność 4 procent. Dzisiejsze technologie oferują znacznie lepsze parametry.
Amerykańska firma First Solar skonstruowała cienkowarstwowe ogniwa fotowoltaiczne w technologii CdTd, czyli opartej o tellurek kadmu, których sprawność osiąga 18,7 procent. Do tej pory ta technologia oferowała panele fotowoltaiczne o sprawności rzędu 10-12 procent.
Technologia CdTd jest stosunkowo nowa, a jej atutem jest bardzo dobry stosunek ceny do mocy. Specjaliści podkreślają, że nowy rekord sprawności, pobity w warunkach laboratoryjnych i potwierdzony przez Department of Energy’s National Renewable Energy Laboratory jest zapowiedzią kolejnej, technologicznej rewolucji, która może odmienić oblicze energetyki słonecznej.